به نقل از «ایران اکونومیست»

تولید ۳ هزار تراکتور در آمریکای لاتین

تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۷۵۱۹۵

فعالیت مجدد شرکت تراکتورسازی «ونیران» (شرکت مشترک ایران و ونزوئلا) درباره ازسرگرفته شده و این شرکت پتانسیل بالایی برای تولید سه هزار دستگاه تراکتور ایرانی در سال و صادرات آن به کشورهای حوزه آمریکای لاتین را دارد.

به گزارش ایران اکونومیست، شرکت ونیران تراکتور وابسته به شرکت تراکتورسازی ایران طی توافقنامه فیمابین دو کشور جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بولیواری ونزوئلا در تاریخ ۹ جولای ۲۰۰۳ در راستای تامین نیاز بازارهای داخلی و آمریکای لاتین با مشارکت دو شرکت تراکتورسازی ایران و شرکت ونزوئلایی CVG تاسیس شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امضای پیش‌نویس قرارداد همکاری بین CVG و تراکتورسازی در تاریخ ۲۴ ژانویه ۲۰۰۳ انجام شد که در نهایت در ۳۱ آگوست ۲۰۰۴ شرکت تراکتورسازی ونیران با سرمایه ۵۱ درصدی شرکت تراکتورسازی ایران به مبلغ ۱۶ میلیون و ۳۲۳ هزار و ۶۰۰ دلار و با سرمایه ۴۹ درصدی شرکت ونزوئلایی CVG به مبلغ ۱۵ میلیون و ۸۶۰ هزار و ۶۰۰ دلار ایجاد شد.

افتتاح شرکت ونیران و تولید نخستین محصول این شرکت در تاریخ ۱۲ مارس ۲۰۰۵ محقق شد. محل شرکت واقع در شهر بولیوار مرکز استان بولیوار در زمینی به مساحت ۱۲۳ هزار متر مربع در شهرک صنعتی این شهر است.

شرکت پس از گذشت ۱۸ سال فعالیت دارای دو خط مونتاژ تراکتور سنگین و باغی و یک خط مونتاژ ادوات کشاورزی است که تاکنون در مجموع طی این مدت تعداد هشت هزار و ۱۲۸ دستگاه تراکتور در هفت مدل مختلف و تعداد ۱۰ هزار و ۳۴۹ دستگاه انواع ادوات کشاورزی نتیجه عملکرد این شرکت بوده است که از این تعداد یک‌هزار و ۱۱۷ دستگاه تراکتور به کشورهای منطقه صادر شده است.

بر اساس این گزارش، از سال ۲۰۱۴ به دلیل مشکلات ناشی از تحریم و مشکلات اقتصادی حاکم در ونزوئلا، تولید تراکتور در این کشور متوقف شد.

در حال حاضر با توجه به رشد اقتصادی ونزوئلا و فعال شدن بخش کشاورزی، این شرکت مجدد شروع به فعالیت کرده و خط تولید خود را با حمایت حداکثری مدیریت شرکت تراکتورسازی ایران فعال کرده و تراکتورهای ایرانی را دوباره روانه مزارع کشور ونزوئلا کرده است و تاکنون تعداد ۱۰۰ دستگاه تراکتور را پس از فعال‌سازی مجدد تولید کرده است.

شرکت در نظر دارد تا برنامه مورد انتظار تولید ۵۰۰ دستگاه در سال جاری را پوشش داده و در راستای افزایش آن اقدام کند. در حال حاضر نیاز واقعی ونزوئلا تعداد ۱۵ هزار دستگاه انواع تراکتور است و سطح زمین عدم کشت آن بیش از ۲۶ میلیون هکتار است که پوشش این نیازمندی مستلزم اعطای اعتبار و تسهیلات دولت ونزوئلا به تولیدکنندگان بخش کشاورزی در جهت تقویت آنها بوده و به تناسب آن شرکت ونیران نیز توانمندی بالقوه برای پوشش این درخواست ها را دارا است.

بسیاری از زیرساخت‌ها برای فعالیت گسترده در این کشور برای تراکتور ایرانی آماده است و حتی رقبای آن‌چنان قوی نیز وجود ندارد و باید از این امتیاز در جهت رشد تولید استفاده شود.

با توجه به حضور ۱۸ ساله تراکتور ایرانی در ونزوئلا در حال حاضر از خوشنامی خوبی برخوردار بوده و همچنین به دلیل سادگی در استفاده، مقرون به صرفه بودن تعمیر و نگهداری محصولات و همچنین دارا بودن شبکه خدمات پس از فروش و توزیع قطعات یدکی در سطح کشور، از پتانسیل بالایی برای افزایش تولید و تکمیل ظرفیت تولید تا سالیانه سه هزار دستگاه برخوردار است. در ضمن توانایی صادرات به کشورهای آمریکای لاتین نیز در این شرکت میسر است.

  منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: جمهوری اسلامی ایران ، سید ابراهیم رییسی ، تجارت خارجی ، آمریکای لاتین ، ونزوئلا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: جمهوری اسلامی ایران سید ابراهیم رییسی تجارت خارجی آمریکای لاتین ونزوئلا شرکت تراکتورسازی ایران دستگاه تراکتور آمریکای لاتین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۷۵۱۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایران ۱۰۰ تولیدکننده موبایل دارد، کره جنوبی یک عدد؛ چرا این نگران‌کننده است‌؟

100 شرکت در ایران برای تولید موبایل تسهیلات گرفته‌اند؛ عددی شگفت‌آور که درعین‌حال نگران‌کننده است.

«۱۰۰ شرکت در سال ۱۴۰۲ برای تولید گوشی تلفن همراه درخواست مجوز کرده و با دریافت برخی «حمایت‌ها و تسهیلات»‌ فعالیت خود را آغاز کرده‌اند.»

به گزارش دیجیاتو، این‌ها صحبت‌های «سیدحسین سادات حسینی»، رئیس کمیسیون تخصصی موبایل و لوازم جانبی اتاق اصناف است؛ همان شخصی که اندکی قبل گفته بود: «واردکننده‌های مونتاژکار خود را به عنوان تولیدکننده معرفی کرده‌اند و به‌دنبال ایجاد انحصار در بازار هستند.»

هر چند ممکن است همه این شرکت‌ها، محصول‌شان را به بازار عرضه نکرده باشند اما ۱۰۰ واحد تولیدکننده موبایل عدد بسیار بالایی است، نه فقط برای کشوری مانند ایران، بلکه برای پیشروترین کشورهای این حوزه.

برای درک بیشتر شگفتی این میزان تولیدکننده داخلی، بد نیست بدانید طبق اعلام مؤسسه تحقیقاتی  Counterpoint، درحال‌حاضر ۲۵۰ برند تولیدکننده موبایل در سراسر جهان فعال هستند، درحالی‌که این رقم در سال ۲۰۱۷ حدود ۷۰۰ برند بوده است. می‌بینیم که نه تنها با گذشت زمان، تولیدکنندگان موبایل رشد نکرده‌اند، بلکه اکثر آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که بهتر است درهای کارخانه‌شان را ببندند، حتی شرکت‌های بزرگی مانند ال‌جی، مایکروسافت و زیمنس.

در لیست ۲۵۰ تولیدکننده موبایل، تنها نام‌های GLX، صاایران، ایکس‌ویژن و جی‌پلاس از ایران دیده می‌شود. اگر ۹۶ تولیدکننده دیگر ایرانی را در میان ۲۵۰ برند در سراسر جهان در نظر بگیریم، به این معنی است که ۲۹ درصد تولیدکنندگان موبایل دنیا در ایران هستند.

کره جنوبی تنها یک برند تولیدکننده گوشی دارد

اوضاع از این هم عجیب‌تر است. کره جنوبی درحال‌حاضر تنها یک برند تولیدکننده تلفن همراه دارد: سامسونگ. در ژاپن ۱۲ برند فعالیت می‌کنند و این رقم در آمریکا یازده است. تنها ۴۰ کشور از حدود ۲۰۰ کشور در جهان موبایل تولید می‌کنند.

۱۰۰ تولیدکننده موبایل در ایران بیش از آنکه شگفت‌انگیز باشد، نگران‌کننده است. نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی چندین سال است بر طبل تولید موبایل داخلی می‌کوبند اما این‌بار انگار شرایط متفاوت است و عزمی جزم برای تسلط موبایل ایرانی بر بازار وجود دارد. علاوه بر این‌ها، براساس تکلیف قانونی «طرح کلان و معماری شبکه ملی اطلاعات» تا سال ۱۴۰۴ باید ۲۰ درصد بازار تلفن همراه در دست گوشی‌های ایرانی با سیستم‌عامل داخلی باشد.

در این شرایط طبیعی است مردم نگران باشند بلای بازار لوازم خانگی و خودرو، این بار موبایل‌هایشان را نشانه بگیرد.

البته گله مردم از خودرو و لوازم خانگی در مورد کیفیت و قیمت است اما زمانی که صحبت از دستگاهی مانند موبایل می‌شود، دغدغه‌های امنیتی، محدودیت و قطعی اینترنت، حریم خصوصی و مانند این‌ها هم مطرح می‌شود.

درست مانند شبکه ملی اطلاعات که بسیاری به آن طرح ملی کردن و بستن اینترنت می‌گویند، مسئولان، از هر طیف و جناح سیاسی تنها تکذیب می‌کنند ولی نمی‌شود مردم را برای این نگرانی‌هایشان سرزنش کرد، چرا که اگر روزی واردات موبایل خارجی محدود شود یا تعرفه‌های سنگین برای واردات وضع کنند، شاید بسیاری از مردم ناراضی باشند اما هیچکس تعجب نخواهد کرد زیرا اولین‌بار نخواهد بود که با چنین ممنوعیت‌هایی مواجه می‌شوند.

در آخر این را هم بگویم که برای نوشتن همین یادداشت کوتاه و ساده، زمان نسبتاً زیادی صرف کردم چون بیشتر وقتم صرف این شد که بفهمم حتی اگر فرض کنیم انتهای این مسیر، ممنوعیت کامل موبایل خارجی در انتظارمان است، باز هم ۱۰۰ تولیدکننده به چه کارمان می‌آید؟

یک فروشنده موبایل در یکی از پاساژهای معروف پایتخت می‌گفت موبایل ایرانی با حاشیه سود چند برابری به فروش می‌رسد. اینکه این حاشیه سود ریشه در رانتی بزرگ دارد یا نه برای من هم سؤال است. هنوز هم به جوابی نرسیده‌ام اما پیگیر خواهم بود تا بفهمم چه شده که همه دلشان هوای تولید موبایل داخلی کرده است.

کانال عصر ایران در تلگرام